Każdy ma jakiś swój koniec świata. Dla jednych to choroba lub śmierć najbliższych, dla innych utrata pracy… Szczególnie dzisiaj, w obliczu pandemii, jesteśmy doświadczani lękiem „Teraz dopiero ludzie zrozumieli czym jest życie.”
Kategoria: Poezja i proza
Za 8 miesięcy już mnie nie będzie. Kim ja właściwie jestem?
ks. Jan Twardowski kontynuuje analizę „Pamiętnika, którego nigdy nie było” autorstwa ks. Alego: Ks. Aleksander, prowadząc zasadniczo łatwy temat, unika umiejętnie banału, łatwego moralizowania, które „Za 8 miesięcy już mnie nie będzie. Kim ja właściwie jestem?”
Ale może Babcia ma rację…
Ks. J. Twardowski – ciąg dalszy analizy „Pamiętnika”: Przewidywane jest zderzenie się ziemi z nieznaną gwiazdą. O jaką by gwiazdę chodziło? Me ma żadnej gwiazdy, „Ale może Babcia ma rację…”
Biedne moje czarne warkocze i dziecinne usta.
Ks. Aleksander Fedorowicz, co może być zaskoczeniem dla wielu z nas, napisał krótki utwór literacki o charakterze pamiętnika nastoletniej dziewczynki. Ks. Jan Twardowski tak pisał „Biedne moje czarne warkocze i dziecinne usta.”
Bracie, który nie wiesz na co czekasz…
„Szpital Onkologiczny – czerwiec 1965, tekst niedokończony” – zapisał ktoś na kopercie pod wierszem. Pod koniec listopada 1959 r. ks. Aleksander wyczuł w pachwinie powiększony „Bracie, który nie wiesz na co czekasz…”
Kawa z Ks. Alim #6
Zapraszamy do lektury. Opowiedziana z poruszającą dramaturgią i poetycką wrażliwością historia niezwykłego spotkania „izraelskiego dziewczęcia” z aniołem. …Stwórca z miłością patrzył na dziewczę zaskoczone i „Kawa z Ks. Alim #6”
Gdy byłem mały, pacierz mi ciążył.
Ks. Aleksander nie zwierzał się ze swoich przeżyć związanych z intymną relacją z Bogiem – zarówno, gdy był dzieckiem, jak również w dorosłym wieku. W „Gdy byłem mały, pacierz mi ciążył.”
Dziękuj Bogu
Wiersz powstał 8 grudnia 1942 r. w Głębokiej, k. Jarosławia, gdzie ks. Aleksander przebywał w majątku wujostwa Kraińskich. Trwała wojna. W wysłanym z Głębokiej pod „Dziękuj Bogu”
Spuścizna literacka
Ksiądz Aleksander miał duszę poety i mistyka. Można się o tym przekonać, czytając jego konferencje, rozważania i listy. Tchną one poezją, metafizycznymi odniesieniami, a wszystko „Spuścizna literacka”