Kategoria: Świadectwa

Niewiele osób zapewne wie, kto zaszczycił izabelińską parafię równo 60 lat temu! To niezwyczajne wydarzenie siostra Assumpta Szczuka FSK zatytułowała skromnie: „Moje nietaktowne spotkanie”. *** „Moje nietaktowne spotkanie”

O umieraniu trudno mówić. Nie ukrywam, że czytać o ostatnich chwilach ks. Aleksandra było niezwykle trudno. Współczucie (dla Niego, a może bardziej dla parafian – „Czy ksiądz Ali dzieła swego dokonał, czy dopiero je zacznie?”

Ksiądz Wacław Kurowski, bezpośredni sąsiad księdza Aleksandra, bo proboszcz parafii w Lipkowie w latach 1952 -1992, na prośbę sióstr franciszkanek sporządził zwięzłą (sic) notatkę z „Choć wspominał mi często, że nie nadaje się na proboszcza…”

Ks. Aleksander przebywał w sierpniu 1943 r. w Krakowie, gdzie przez miesiąc zastępował u Sióstr Wizytek chorego ks. kapelana. S. Maria Elżbieta Zaleska, Wizytka w „Dziwne fakty, ale prawdziwe.”

Zapraszamy dzisiaj na kolejne świadectwo autorstwa ks. Tadeusza Gogolewskiego. Kapłan dzieli się z nami niepozbawionymi humoru wspomnieniami wspólnych chwil z ks. Alim 🙂   *** „Co tu tłumaczyć? Przecież to takie proste….”

Mija rok od opublikowania pierwszego wpisu. W styczniu 2020 r. narodziła się myśl i pragnienie, żeby przez tę formę przekazu w sposób przystępny i ciekawy „Dobrodziejstwa od Księdza Aleksandra przyjmowało się bez onieśmielenia.”

Ksiądz Aleksander bardzo zabiegał o jedność – w rodzinach, w parafii, we wspólnotach – tam, gdzie dane Mu było posługiwać choćby przez chwilę. Twierdził, że „Ekumenizm ks. Aleksandra”

Gołębnik ks. Aleksandra, mały pokoik, przez niektórych słusznie nazwany celą, to więcej niż tylko skromne mieszkanie Proboszcza. To przede wszystkim odpowiedź na doskonałą Miłość, która zakochanemu w Bogu człowiekowi po „Gołębnik ks. Alego”

Dzień 15 lipca 1951 r. i 1965 r. są jak klamry spinające pierwszych 14 lat istnienia parafii w Izabelinie. Czas codziennych, zwyczajnych – choć poruszających „Podwójna rocznica”